Yukarıya aldığım fotoğraf Adana Havaalanı. Geçtiğimiz günlerde son uçağı uğurladıktan sonra ışıkları söndü, Şakir Paşa Havaalanının. Bir zamanlar Ülkemizin Üçüncü havalimanıydı. Ankara Etimesgut Havaalanından iki sene sonra 1937 yılında açıldığında, İzmir Çiğli açılmamıştı bile.
Bu kısa girişten sonra gelelim anımıza.
Alanın üst katında bir restoran vardı, Nihat Restoran. Şehirde şubesi yoktu, sadece ‘Havaalanındaki Yolculara ve THY elemanlarına hizmet veriyordu.
İşletmeye adını veren Nihat Bey, ‘Başka bir yer açarsam, yetişemem, kalite bozulur’ diyerek tüm önerileri reddediyordu benim onu tanıdığım yıllarda.
Genelde Havaalanlarına erken gitmeğe alıştığımdan, iş dönüşü bolca zamanım olduğu için, öğle vakti altta fotoğrafta gördüğünüz, küçük masaya yerleştim.

Hemen yanımda, cam kenarındaki yuvarlak masa özenle hazırlanmıştı, gelecek THY Uçuş ekibi için.

Biraz sonra geldiler, yukarıda fotoğrafta gördüğünüz yuvarlak masaya yerleştiler. Ekip saygıdan mı yoksa yeni bir birliktelikten mi fazla konuşmadan sessizce servis yapılmasını bekledi. Sonunda sessizliği sırtı cama dönük oturan (gösterilen saygıdan) Baş pilot olduğunu tahmin ettiğim orta yaşlı hafif topluca bey konuşmaya başladı. Konuştukça ağır hava dağıldı, o kadar doğal, içten anlatıyordu ki, ister istemez ben de dinliyordum. Kısa bir zaman sonra masa kaynaştı. ‘Bakın size bir şey anlatayım’ dediğinde bir sessizlik oldu, dinlemeğe başladık. ‘Ben doğduğumda, babam ve annem yanındaki bebeğe bakmış bakmış, yuvarlak yüzlü, ebleh bir şey. O kadar aptal görünüyormuşum ki, babam ‘Biz en iyisi buna ‘Zeki’ adını verelim, belki de iyi gelir’ demiş.’ Daha sözünü bitirmeden ben dayanamadım gülmeğe başladım. Zeki Bey yan oturan bana, ‘Gördünüz mü arkadaşı bile güldürdük’ sözleri neşe dolu konuşmalarına katılmama neden oldu.
ŞakirPaşa Havaalanında ‘kendisi ile bilerek dalga geçen’ Baş Pilot Zeki Oyman, Yüzbaşı rütbesi ile Hava Kuvvetlerinden ayrılıp ağabeyi gibi THY Pilotu olmuştu. Kızı Bahar da aynı yolu takip etti, Pilot oldu.

Anadolu’nun eşsiz kültürünün espri dolu bu insanı Kütahya’nın Tavşanlı ilçesinde doğmuştu. Kapanan Havaalanı ile birlikte onu da anmak istedim.
Sevgiyle ve güzel anılarla kalmanız dileklerimle,
M. Meran Pakel
Dalyan, 13.08.2024
359 (28/24)
