Ülkemizde gün batımının en güzel fotoğraflandığı yerlerden birisi de Antalya’nın Kaş ilçesi. Bugün sizlere anlatacağım kişi burada yaşıyor, altta fotoğrafta gördüğünüz hanımın oğlu.
Anne, Muğla’nın Ortaca kazasının Marmarlı köyünde, köpeği, tavukları ve bahçesi ile uğraşarak günlerini geçiriyor. Onun çevredeki adı ‘Gökkız’ masmavi gözlerinden olsa bu adı yakıştırmış halk. Evinin tam karşısında asırlar önce kayaya oyulmuş, tarihle iç içe her gün.
Oğlu İsmail, askerlik dönüşü iş aramağa başlar, seksenli yılların başı, iş yok. Yolu Kaş’a düşer, o günleri şöyle anlatacaktır, ‘İlk işime bulaşık yıkayarak başladım, bulaşıkçıydım’ Çaycılık, aklınıza ne geliyorsa, önüne çıkan işlere ‘hayır’ demeden çalışır. ‘Bütün çalıştığım işleri severek yaptım, ‘Aşkla’ diyerek anlatacaktır.
İsmail sonunda küçücük bir yerde ‘yemek işine’ başlar. Alttaki fotoğraf Kaş’ın en ünlü caddesi ‘Uzun Caddeye’ ait.
Meydandan başlayarak Lahide doğru bu yokuşu çıkarken sağa ayrılan dar yolun sol tarafında kalıyordu, küçücük lokantası. İçerisi ancak altı (sıkışılırsa sekiz) kişinin oturabileceği bir masa ile kapıdan girildiğinde, sağda ancak dört kişilik ikinci yerden ibaretti. Sol tarafta şömine ve iki kişi için bekleme koltuğu, odayı tamamlıyordu. Kışları iki masalı küçük yer, yaz gelince, dışarıya yerleştirilen masalarla, açık alanda, sempatik mekana dönüşüyordu.
İşlerini büyütmek için Mendireğe yakın eski Kaş evini kiraladılar eşi Serpil Hanımla birlikte. Evin altını temizleyerek kiler olarak kullanmak üzere çalışmağa başladıklarında eski taş temelleri buldular. ‘Aman ses etme, hemen kapat başına iş çıkmasın’ sözlerine karşın ‘Müze Müdürlüğünü’ bilgilendirdi. Tüm birikimini arkeologların nezaretinde kazıya harcadı. Sonunda Restoranını açabildi.
Eski Kaş evinin giriş katı, döşeme olarak camla kaplanmıştı, altta olduğu gibi ‘antik birbirini kesen duvar kalıntıları’ ışıklandırılmıştı, etkilenmemek elde değildi. Likya Anıtının karşısında doğup büyüyen İsmail İnan, ‘bu işi’ de ‘Aşkla’ yapmıştı. Ne yazık ki burada fazla sürmedi işi, yer kendisinin değildi, çok emek verdiği bu yerden ayrılmak zorunda kaldı. Bu sefer hemen aynı binanın yanındaydı yeni yeri, halen de aynı yerde sürdürüyor. İş yerine isim olarak ne seçti derseniz, yabancı müşteriler onun adını bir türlü doğru söyleyemez değiştirilerek ifade etmeye çalışırlardı, onun her zaman güler yüzünün de bir ifadesiydi adeta ‘Smileys Restoran’.
Onlar artık yıllardır ‘Kaş’lı oldu. Çocuklarını büyüttüler. Değişmeyen tek şey ‘Aşkla işinde çalışmak’, yolunuz düşerse sadece Smiley diye sorun size hemen gösterirler.
Başlığımıza dönersek, Doğu Anadolu’da çalışıyorum doksanlı yılların sonlarında. Eşimle İzmir’e tatile gittiğimiz sayılı günlerde özellikle deniz kenarından gider, deniz özlemimizi doya doya seyrederek gidermeğe çalışır, mutlaka durak noktamız Kaş olurdu.
Uzun Çarşıdaki küçük restoranlarına, bir kış akşamı özellikle erken gittik, büyük masa rezerve edilmişti. Biz istediğimiz gibi kapı girişindeki yere yerleştik. Keyifle şöminede yanan odunların sıcaklığı içinde yemeğimizi yerken, büyük masanın müşterileri geldi. Kadınlı erkekli gurubun içinde tek bir erkek çocuk vardı, ona da bir tabure ayarlandı. İsmail, siparişleri yazmak için masaya geldiğinde, konuşmalarına ara verdiler. Ortak isteklerin dışında özel isteklerini de gülümseyerek yazdı. Ben bu arada hafif topluca, on yaşlarındaki çocuğu izliyorum. Çocuk devamlı İsmail’i takip ediyor, yerinde duramıyordu. ‘Başka bir isteğiniz’ sorusuna masadakiler ‘Tamam’ cevabı verdi, tam İsmail gitmek üzere hareketlendiğinde, ‘Bakar mısınız’ sorusu yerinde duramayan, belli ki bu anı bekleyen çocuktan geldi. İsmail, ona döndü, tüm yetişkinler de merakla çocuğa baktılar. ‘Kaymaklı ekmek kadayıfı var mı?’ Evet, cevabını alınca ‘Lütfen benim için getirir misiniz?’ Masadakiler şaşkın birbirine bakarken tatlısı geldi. Çocukta büyük bir rahatlama, ‘Oğlum şimdi sırası mı?’ Belli ki annesi, mutlu tatlısını yanına çekti. ‘Geçen de böyle olmuştu ama sonunda bana kalmamıştı.’
Güzel Ülkemizin tüm insanlarına sağlıklı mutlu günler dileklerimle,
M. Meran Pakel
Dalyan, 01.09.2024
363 (32/24)
3 KURUŞ 