Pygmalion etkisi…

Mitolojideki Pygmalion’u bilirsiniz, yine de kısaca hatırlatayım. Kıbrıs’lı bir heykeltraş olan Pygmalion yarattığı heykele aşık olur ve uzatmayalım sonunda Afrodit onun duasını kabul eder ve heykel canlanır, onunla evlenir ve ( bugün güneybatı Kıbrıs’ta adı verilen ) Paphos adında bir de oğulları olur. O günden bu yana kendi yarattığı esere aşk derecesinde bağlanmaya ‘Pygmalion etkisi’ adı verilir.

Dünya bu mitoloji kahramanının hikayesini Bernard Shaw’ın 1912’de yazdığı eserle tanıdı, ilginçtir bu eserin yayınlandığı tarihte bir yaşında olan Lee Falk bu etkiyi fazlasıyla yaşayacaktı. 1934 yılında yarattığı Mandrake sadece sihirle bir an kötü adamları durdurabiliyor ve Abdullah’ın gücü ile ancak onları adalete teslim edebiliyordu. Lee bir şeylerin eksik olduğunu daha yirmi üç yaşında fark etmişti, kötüler kadar güçlü ve onların ürkeceği, çekineceği ve korkacakları birisine ihtiyaç vardı. Kafasında tipi bile belirlemişti, sonunda iki sene sonra onun da patentini aldı. Yeni kahramanı aşağıdaki kendi resmine bire bir benziyordu.

Bu yeni kahramanı, denizden, kötü adamların elinden sağ olarak kurtulan ve ömrünü kötülerle uğraşmaya adayan bir adamın hikayesiydi. Onun çizgileriyle ilk sayının ilk sayfasını aşağıya alıyorum.

Babadan oğula geçen, yumruğu kuvvetli ve vurduğu yerde kuru kafa izi bırakan bu adamın adı orijinalinde ‘Phantom’ ( Hayalet ) biz de ise Kızıl Maske olacaktı. Lee hep bunlarla iç içe yaşadı. Kendisi nişanlanacağı zaman Kızıl Maske sevgilisi Diana ile nişanlandı. Üçüncü evliliğini yaptığında Phantom da evlendi. Ölümsüz Ruh Kızıl Maske Bengal ormanlarında Pigmelerle yaşıyordu ve onun en büyük dostlarıydı. Lee ise hayatında ne Bengal’e ne de başka bir yere gitti. Doğduğu yerden sonra New York’a yerleşti ve sonuna kadar burada kaldı. 1999 yılında hastanede yatarken bile bağlı olduğu oksijen maskesini çıkarıp eşine durmadan onların maceralarını yazdırıyordu . Onu kaybedeli tam yirmi sene oldu. Bizi hayal dünyasına götüren bu insanı unutmak istemedim. Arkadaşları ona o gün aşağıdaki posteri çizdiler, evet önünde saygı ile eğiliyordu benim hayal kahramanlarım.